به مناسبت سالگرد شهادت تو

جمعه دوم بهمن 1388

به نام خدا

فخرالدین جان! ای ستاره درخشان خاطرات من! هرگز تو را از یاد نخواهم برد و آن شهادت مظلومانه ات را! تو را و آن حفره زیبای گلوله را که دری از بهشت بر چشم چپت گشوده بود ...

در آن زمستان، من بذر گندمی بودم در آغوش گرم برف، و چه بود آنچه که در قلبم می گذشت؟ چه بود آن خون سبز عطرآگین جاری شده در رگهایم تا قلب، تا بوستانی از شقایقهای وحشی، در دشتی وسیع و سبز، زیر آسمانی نامتناهی ...